بازگشت
نیمـرخ دیگـر بــن
نوشته : اسد محسن زاده نوشته : اسد محسن زاده

بن در این شب و روز دونیم رخش را به جهان و جهانیان نشان میدهــد. دریکسو پیشوایان نیرنگ باز و نهادهای رسمی و دولتی با نود هیات و بیش از هزار فرستاده ، زرق و برق، هیاهــوی بیمثال، با سناریوی بزرگ تبلیغاتی از قبل آماده شده ، درمحلی شبیه دژ رخنه ناپذیری و قلعه جنگی و در سوی دیگرفرستاده گان سازمانهای سیاسی و اجتماعی المان و انسانهای که در کنفرانس بن دویم ادامه جنگ بیداد و سیاه روزی مردم را میبینند و از آینده خود و مردم افغانستان نگران اند.همین ها با پیشکش نمودن خواست و آرزو برای صلح و سرفرازی انسان بخاطر نـبود اجــازه، ســاعتی در کشتی « سفر قایقی اعتراض »* را همراه شدند و با بلند کشیدن شعار های : « وقت برگشتن است » ، « سربازان را برگردانید » ، « به جنگ در افغانستان پایان بخشید » در دریای رین از فاصله دورتر از برابر دژ بن دویم گذشته و موجودیت و حضور شانرا به تصمیم گیرنده گان این نشست به اثبات رسانیدند. زمانی در « میدان قیصر »** گردهم آمدند و شعار ها بر شانه، ناسازگاری شآنرا با سیاست های رسمی و فریب مردم، بیشتر و بلند تر به جهان اعلام داشتند. این ها زیر درفش : « آنها از صلح سخن میرانند. آنها جنگ را ادامه میدهند. خروج سربازان از افغانستان ! » در هر محلی که برایشان اجازه دادند گردهم آمدند و کنشی را از خود نشان دادند. سمیناری در موزیم « LVR » براه انداختند ، در میدانی گرد هم آمدند و سخن راندند . جای دیگر به بحث در باره راه ها و ابزار بیرون رفت از وضع موجود و همراهی و همپشتی با مردم افغانستان پرداختند. در ایتلاف فراخ دامن « احتجاج در برابر پیترسبرگ دوم » *** نهاد ها و سازمانهای بزرگ وبا اهمیت المان چون احزاب و سازمانهای سیاسی چپ ، سندیکا های کارگری ، جنبش محیط زیست ، سازمانهای هوادار صلح ، سازمانها انتی فاشیست، سازمانهای مذهبی ،نهاد های دانشجویی ، جوانان و زنان و فرستاده گان سازمانهای صلح از امریکا و شانزده کشور دیگر جهان ، ازجمله نهاد هــا و شخصیت هــای افغانی حضور داشتند. افزوده بر این در آستانه بر پایی کنفرانس بن دویم و در جریان این کنفرانس، سمینار ها و گردهمایی های بیشماردر باره اثرات بن اول که با پا درمیانی دولت المان و نقش فعال آن دهسال قبل از امروز بر پا شده و در آن سرنوشت درد بار موجود درافغانستان بدون سهمگیری نماینده گان مردم افغانستان دستینه گردید، گفتگو های عقلانی و استوار بر پایه منافع مردم المان ، افغانستان و خلق های جهان در شهر های زیاد المان راه اندازی گردید. نگرانی مردم المان در برابر جنگ ناتو درافغانستان و حضور سربازان آنکشوردر این جنگ پهنه بزرگی دارد.درهمه پرسی ها ، بیشتر ازهفتاد در صد مردم مخالفت و ناسازگاری شانرا در برابر این جنگ و سهمگیری سربازان المان دربزنگاه افغانستان بیان داشته اند.این نمایه سخت گویاست ودرخور توجه. برآیند جنگ افغانستان و آسیبهای انسانی و مالی آن درروزگار دشوار و زشت موجود که بحران نظام کازینویی حاکم نان ازدست وخواب از چشم زحمتکشان ربوده است، دستاویزی برای فشارمردم بخاطر بازنگری بر سیاست های ناکام برلین و راهکارهای ناتو در افغانستان شده است. برای مردم و نهاد های سیاسی المان، جنگ درافغانستان وسهمگیری ارتش آنکشور در آن، وضع تازه ای را ببار آورد. اولین باری بود که پس از جنگ دوم جهانی اینکشور در بیرون ازمرز های اروپا بصورت رسمی اجازه حضور وحق شرکت مییابند.جنگ در افغانستان برای المانی ها هزینه های بزرگی را درشرایط بحران زده کنونی همراه دارد. هزینه جنگی سی و هفت میلیارد دالری برای جنگ افغانستان در یکسال ، کشته شدن ده ها سرباز و زخمی شدن صد ها تن دیگر آنها باعث موج ناسازگاری و مقابله بی مثال مردم دربرابر این جنگ شد. به همین دلیل هم هست که سازمانها و شخصیت های زیادی المانی با پخش اعلامیه ها و برپایی نشست های خبری سنجش های نقادانه شان در برابر کنفرانس پیترسبرگ دویم را به داوری گذاشتند. از این جمع « جنبش صلح المان » در اعلامیه ای نوشت که: «... اعلام بیرون کشیدن بخشی از سربازان امریکایی ، درگام نخست برای کمپاین انتخاباتی بارک اوبا میباشد، چه شهروندان امریکا، چون المانی ها ، اکثریت خواهان برگشت سربازان شان میباشند. با بیرون کشیدن 33000 سرباز تا سال 2012 هنوز هم بیش از 70000 سرباز امریکایی وشماری از سربازان دیگر همپیمانان در افغانستان باقی میمانند. افزون بر این، رقم بین 130000 تا 160000 اجیر جنگی خصوصی، کارمندان شرکت های امنیتی نیز وجود دارند. اقدامات اعلام شده در کنفرانس افغانستان ، خاک بر چشم زدن است. خروج سربازان تا سال 2014 اعلام شد، درحالیکه سربازان در آنجا بصورت دوامدار باقی می مانند.خروج چنانکه وزیر خارجه وستر وله گفت فقط « در صورتیکه وضع امنیتی اجازه بدهــد » صورت میگیرد و اما این وضع به دلیل حضورناتو درافغانستان بصورت پیهم خرابتر میشود.در حالیکه ناتو رقم حد اقل خروج سربازان را اعلام میدارد ،آنها بستر جنگ را گسترش می بخشند. بدینوسیله سه سال دیگر جنگ ، مرگ و ویرانی را تضمین میدارند.» سندیکا ویردی (ver.di ) در پیامی نوشت : « ... ویردی اعضایش را به سهمگیری در مظاهرات ـ خروج از افغانستان ـ بروز سوم دسامبر 2011 به مناسبت برپایی کنفرانس پیترسبرگ در بن دعوت مینماید. از حکومت المان خواسته میشود تا سربازان را هرچه زود تراز اقغانستان فراخواند.درعین حال اقدامات به مراتب بیشتر ازحال در تمویل و جانبداری از اقداماتی که زمینه بهبود زنده گی مردم در این کشور را فراهم آورد ، لازم است.به ویژه مساله تمویل آموزش و پرورش زنان و دختران ، بهبود خدمات بهداشتی و زیربنا ها. ما خواستار خروج فوری سربازان ایساف ار افغانستان هستیم. تا بیرون رفت سربازان ایساف ، سازمانهای بشردوستانه و اجتماعی بایست بصورت روشن از اقدامات نظامی جدا ساخته شوند تا بتوانند فعالیت شآنرا انجام دهند..ضرور است تا یک حکومت ثابت و دموکراتیک ، صلح و حقوق بشر در افغانستان تضمین گردد. ما خواستار افزایش کمک برای بازسازی هستیم . » سازمان همکاری در راه صلح این کنفرانس را « همایش کاملاً بی ثمر » که برای مالیه دهنده گان میلیون ها ایرو تمام میشود خواند. درگردهمایی بـزرگ سوم دسامبر در میدان قیصر، سخنرانان به داوری و نقد در باره جنگ در افغانستان ، سیاست های ناکام و ناکارا دولت المان، عملکرد سربازان المانی ، سرنوشت سربازان بیمار و آسیب دیده از جنگ در افغانستان به ویژه قربانیان مرمی های هستوی**** سرنوشت و آینده مردم افغانستان و خلقهای منطقه، وضع قربانین جنگ در افغانستان و ده ها برآیند درد بار این جنگ منحیث دستمایه نا فرجام تصمیم های بن اول پرداختند. جنبش اعتراض در برابرپیتسربیرگ دوم، یکی از جنبش های با اهمیت اعتراضی مردم المان با درجه بلند سازمانــدهی بــود. شرکت کننده گان کنفرانس رسمی بن دوم در پیترسبیرگ، برآیند کنفرانس دهسال قبل را به حال مردم افغانستان بزرگ و بی بدیل میدانند . کرزی ، وسترولی ،کلینگتن ، بانکی مون و سایرهموندان همه فقط در ستایش آنچه کرده اند سخن راندند در حالیکه دیگران از حدود هفتاد هزار کشته که نصف آنرا غیر نظامیان میسازند در این جنگ گذارش میدهند.افزون براین حدود سی و پنج هزار انسان در پاکستان نیز قربانی این جنگ شده است. اعلامیه پایانی ایتلاف در برابر گردهمایی افغانستان « پیترسبرگ دوم »***** میگوید: «... کنفرانس نود کشور در پیترسبیرگ بتاریخ 5 دسامبر 2011 ترسایی کنفرانس ادامه جنگ است. بجای صلح این کنفرانس در راه حقانیت بخشیدن و ادامه جنگ میکوشد.بیرون کشیدن سربازان در دستور روز ناتو قرار ندارد،رقم سربازان فقط کاهش می یابد.25000 سرباز جنگی بایست تا سال 2024 در حد اقل پنج پایگاه در افغانستان باقی بمانند ... ما ، به پا خواسته گان بخاطر صلح، فعالین ضد جنگ از 17 کشور در « اعلامیه بن » خروج همه سربازان از افغانستان را خواهانیم. پس از سی سال جنگ در کشور آسیب دیده افغانستان، شرایط برای صلح و راه مستقل و خود اراده ، اعلان آتش بس یک جانبه و فوری وخروج همه سربازان مداخله گر، آزادی ، دموکراسی و حق تعین سرنوشت فقط بدون اشغال توسط قوای بیگانه وپیش شرط های جنگ سالاران و ساختار های ستمگر میسر است. زنان و مردان افغانستان بایست مستقل و بدون هر گونه مداخله در باره راه انکشاف شان تصمیم بگیرند.. .. تاریخ به ما می آموزد : بحران جهانی مالی و اقتصادی از جنگ حمایت مینماید.ما جنگ را رد میکنیم . جنگها هیچ مشکلی را حل نکرده بلکه آنرا تشدید میبخشد. نیاز به گفتگو و مذاکره است و حل صلح آمیز معضله لازم است. به همین دلیل ما مخالفت شدید مان را در برابر هر نوع اقدام نظامی در مقابل ایران اعلام میداریم. حقوق بشر نمی تواند توسط جنگ و در جنگ میسر گردد. ..حقوق انسانی نیاز به مردمسالاری و پیشرفت دارد. هر دو فقط در صلح میسر است ، درافغانستان ، در لیبیا و هم در ایران.» *** اوگوستینه لیش شاعر اتریشی****** نوشت که : « مخالف بودن ! کم است . باید بلند گفت. صدا بلند کردن ! کم است . چیزی باید کرد. چه باید کرد؟ کافی نیست . پیروز شد ، بر کی و یا چی . .. » ایتلاف اعتراضی در برابر گردهمایی افغانستان « پیترسبرگ دوم » صراحت بخشید که : « ... صلح باید همه جا جستجو گردد . صلح به حرکت و تلاش نیاز دارد. مطمین باشید : ما آنرا داریم. » رویکرد ها: Protestschiffahrt * برای اینکه شرکت کننده گان کنفرانس دولتی شعارهای شآنرا از دور ببینند ،آنها حروف لاتین به بزرگی یک متر و هفتارسانتی را با خود انتقال میدادند تا از دور بتوان آنرا خواند. ** Protestbündnis gegen Petersberg II *** Kaiserplatz **** در باره اثرات درد بار و جانکاه مرمی های هستوی که در افغانستان نیز بکار گرفته میشود فیلم Deadly Dust از فریدر واگنر (Frieder Wagner ) را به تماشا بنشینید. در اینجا در خور یاد میدانم که فیلمی از شرایط زنده گی زنان افغان درزندان زیر نام (In-Justece ) تهیه شده است که در اثر سانسور مقامات اتحادیه اروپا تا حال حق نشر را بدست نیاورده است. ***** »Sie reden vom Frieden. Sie führen Krieg.« Abschlußerklärung des Protestbündnisses gegen das Afghanistan-Treffen »Petersberg II« ****** Augustine Leich
December 13th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات